Polski
Surah Al-Qalam ( The Pen ) - Aya count 52
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
( 1 ) 
Nun. Na pióro i na to, co oni zapisują!
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
( 2 ) Ty nie jesteś, z łaski twego Pana, człowiekiem opętanym!
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
( 3 ) Zaprawdę, dla ciebie będzie z pewnością nagroda należyta!
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ
( 4 ) Zaprawdę, ty jesteś obdarzony wspaniałym charakterem!
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
( 5 ) Zobaczysz niebawem, i oni zobaczą,
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ
( 6 ) Który z was jest doświadczony.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
( 7 ) Zaprawdę, twój Pan wie najlepiej, kto zbłądził z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy idą drogą prostą.
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
( 8 ) Nie słuchaj więc tych, którzy obwiniają o kłamstwo!
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
( 9 ) Oni by chcieli, żebyś był łagodny, to i oni byliby łagodni.
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ
( 10 ) Nie słuchaj więc: żadnego skorego do przysięgi, nędznego;
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ
( 11 ) Potwarcy, szerzącego kalumnie;
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
( 12 ) Tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika;
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ
( 13 ) Grubianina, i do tego intruza,
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ
( 14 ) Nawet gdy on posiada majątek i synów!
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
( 15 ) Kiedy mu są recytowane Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie dawnych przodków!"
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ
( 16 ) My napiętnujemy go na ryju!
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
( 17 ) Oto doświadczyliśmy ich tak, jak doświadczyliśmy właścicieli ogrodu, kiedy przysięgali, iż z pewnością zbiorą plony rano,
وَلَا يَسْتَثْنُونَ
( 18 ) A nie uczynili żadnego zastrzeżenia.
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
( 19 ) Wtedy nawiedziło go nieszczęście od twego Pana, podczas gdy oni spali,
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
( 20 ) I rankiem był on całkowicie ścięty.
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ
( 21 ) Oni zaś wzywali się wzajemnie rankiem:
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ
( 22 ) "Chodźcież na wasze pole wcześnie, jeśli się zabieracie do ścinania!"
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
( 23 ) I wyruszyli w drogę, rozmawiając cicho między sobą:
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ
( 24 ) "Żeby żaden biedak nie wszedł tu dziś, wbrew waszej woli."
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ
( 25 ) I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego.
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
( 26 ) Kiedy więc go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbłądziliśmy!
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
( 27 ) Wcale nie zostaliśmy wszystkiego pozbawieni!"
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ
( 28 ) Najbardziej umiarkowany z nich powiedział: "Czyż wam nie mówiłem? Dlaczego nie głosicie chwały Boga?"
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
( 29 ) Powiedzieli: "Chwała niech będzie naszemu Panu! Zaprawdę, byliśmy niesprawiedliwi!"
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ
( 30 ) Wtedy oni zwrócili się jeden do drugiego, ganiąc się wzajemnie.
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
( 31 ) Mówili: "Biada nam! Zaprawdę, byliśmy buntownikami!
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ
( 32 ) Lecz, być może, nasz Pan da nam w zamian coś lepszego od niego. Zaprawdę, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!"
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
( 33 ) Taka jest kara! Lecz kara życia ostatecznego jest większa. O, gdybyście wiedzieli!
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
( 34 ) Zaprawdę, dla ludzi bogobojnych u Pana są Ogrody Szczęśliwości!
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
( 35 ) Czyż My potraktujemy tych, którzy poddali się całkowicie, tak jak grzeszników?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
( 36 ) Cóż z wami? Jak sądzicie?
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ
( 37 ) Czy nie macie Księgi, w której znajdujecie pouczenie?
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
( 38 ) Zaprawdę, w niej jest dla was to, co z pewnością wybierzecie!
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
( 39 ) I czy nie macie Naszej przysięgi sięgającej aż do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawdę, wasze będzie to, co wy sami osądzicie!
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ
( 40 ) Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?!
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
( 41 ) Albo czy oni mają współtowarzyszy? Wtedy niech przyprowadzą swoich współtowarzyszy - jeśli są prawdomówni -
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ
( 42 ) W Dniu, kiedy odsłonią się nogi i kiedy wezwani do oddania pokłonów nie będą mogli tego uczynić;
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
( 43 ) Będą mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich poniżenie, ponieważ byli wzywani do oddania pokłonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali.
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
( 44 ) Pozostaw Mnie więc z tymi, którzy za kłamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iż oni wcale nie będą wiedzieli.
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
( 45 ) I Ja dam im zwłokę, lecz Mój podstęp jest niezachwiany.
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
( 46 ) Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami są obciążeni długiem?
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
( 47 ) Albo czy mają ukrytą wiedzę i czy ją zapisują?
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ
( 48 ) Czekaj więc cierpliwie na rozstrzygnięcie twego Pana i nie bądź jak "człowiek ryby", wtedy gdy krzyczał, kiedy był udręczony.
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ
( 49 ) Gdyby nie dosięgła go dobroć jego Pana, to zostałby wyrzucony na pustkowiu jako człowiek wzgardzony.
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
( 50 ) Ale wybrał go jego Pan i umieścił między sprawiedliwymi.
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
( 51 ) Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą, gotowi są wywrócić cię swoimi spojrzeniami; kiedy słyszą napomnienie, mówią: "Zaprawdę, on jest opętany!"
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
( 52 ) Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla światów!
